China staat bekend om veel dingen: dim sum, pandaberen, en jawel, die ene muur die blijkbaar zo lang is dat je ‘m vanuit de ruimte kunt zien. Of nou ja, dat zeggen ze…
Toen ik klein was, werd mij verteld dat ergens in China een gigantische muur stond die was bedoeld om indringers buiten te houden. Snel vooruit naar nu, en daar stond ik, voor diezelfde muur, die de Chinezen gewoon ‘Lange Muur’ noemen. Klinkt logisch.
Eerlijk is eerlijk, de Chinese Muur is een beetje de Eiffeltoren van China. Het is historisch, indrukwekkend, en iedereen heeft het op zijn bucketlist. Gebouwd tijdens een tijdperk zonder moderne technologie, met als doel nomadische party crashers buiten te houden. Helaas voor de Ming-dynastie, de muur was niet het meest succesvolle afschrikmiddel. Misschien hadden ze de deur op een kiertje laten staan?
Tijdens mijn bezoek (in de regen, want waarom ook niet?) kreeg ik het voorrecht om wat premium prijzige poncho’s te aanschouwen, waarna de Chinese efficiëntie tevoorschijn kwam in de vorm van een kabelbaan. Lopen? Te glibberig. Maar omhoog zweven in een karretje? Prima plan!
Eenmaal boven, voelde de muur eerlijk gezegd aan als de rode loper van de geschiedenis. Hier en daar een losse steen, overgenomen door Moeder Natuur, maar vooral veel grandeur en een gevoel van “Wow, dit ding gaat echt maar door, hè?”
Terwijl ik daar stond, vroeg ik me af of astronauten inderdaad naar beneden keken en dachten: “He, daar is die muur!” Of dat ze gewoon met hun eigen zaken bezig waren. Hoe dan ook, de Chinese Muur is zeker een bezoekje waard. Al was het maar om te zeggen: “Been there, done that, en heb de poncho gekocht!”
